Eerste groot werk

Toen ik in een tijdschrift deze foto zag staan , zag ik me terug op internaat in de normaalschool te Diest.Mijn tante woont in Houston en zij had bij een bezoek aan Belgie voor iedereen een klein dekentje bij in deze gehaakte lapjes.s'Avonds hadden wij op internaat wat tijd over en met een paar vriendinnen hebben wij heel wat kleedjes voor ons gehaakt.Zo ben ik op het idee gekomen om mijn trouwkleed zelf te maken . Een paar vriendinnen hebben een lapje voor de randen mee geholpen.

 

Raar maar waar het kleed is in al die jaren flink gekrompen want het past langs geen kanten meer. Via de blog leer je mensen kennen over gans de wereld en een mevrouw uit Nieuw Zeeland heeft gevraagd om de foto's te gebruiken. Dit kleed was dus mijn eerste patchwork.

Nadien heb ik nog veel bedspreien gemaakt ( de familie was goed voorzien) maar toen de kinderen wat groter werden en ik nog gans de dag ging werken is alles een beetje stil gevallen. Sinds een 10 tal jaar ben ik weer volop bezig en nu ben ik toch een viertal uurtjes per dag bezig.

Zal de volgende weken wat gas moeten terug nemen want maandag weet ik wat er uiteindelijk gaat gebeuren met mijn rug. Als het is als de vorige keer dan zal het zes weken platte rust zijn, maar ik zal deze keer goed voorbereid zijn zodat ik werkjes kan doen in mijn bed.
Ik heb dan ook wat meer tijd om te lezen   "Zomerhuis met zwembad" van Herman Koch uit. Als je zijn vorig boek hebt gelezen is dit boek zeer voorspelbaar, voor mij wat tegen gevallen.
Ik ga dit week-end goed rusten zodat ik voorbereid ben op maandag.